همشهری‌آنلاین - نصیبه سجادی: اما همان تشویق دوستان و آشناها و نیاز بازار جرقه‌هایی را در ذهن او می‌زند و باعث می‌شود که ادامه تحصیل و کار در رشته‌ای که درسش را خوانده، رها کند و دنبال راه‌اندازی تولیدی لباس‌هایی بیفتد که اکنون به عنوان پوشاک حجاب شناخته می‌شود. «نرگس بامداد» که در زمینه پوشاک اسلامی صاحب یک برند شناخته شده در ایران و کشورهای اسلامی‌است، به اعتقاد او اگر از تولیدکنندگان حمایت شود با ایجاد تنوع و تولید لباس‌هایی جوان‌پسند می‌توان به همه سلیقه‌ها پاسخ داد و در این حوزه تحولی بزرگ ایجاد کرد. بامداد می‌گوید: «بعد از ازدواج، وقتی می‌خواستم پسرم را با کالسکه بیرون ببرم، می‌دیدم لباس‌هایی که می‌پوشم برای من به عنوان یک مادر راحت نیست و در بازار هم لباسی که بتواند این نیاز را برطرف کند پیدا نمی‌کردم وهمین آغازگر یک مسیر جدید شد.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
شناخت بازار، فرصت سرمایه‌گذاری
این تولیدکننده جوان که توانسته خیلی زود در عرصه پوشاک اسلامی جایگاه خود را پیدا کند، همچنان با قدرت در حال ادامه مسیری است که به زعم خودش بتواند خلا بازار ایران را در زمینه این نوع لباس پرکند. با ساق دست، هد، عبا، چادر شروع کرده و تولیداتش را در شعبه‌های متعدد در تهران و سایر شهرهای ایران عرضه مِی‌کند. فروش اینترنتی هم دارد. با وجودی که صادراتی به کشورهای دیگر ندارد، ولی برندش در این کشورها چنان شناخته شده است که تولیدات او را در کشورشان چندین برابر ایران قیمت‌گذاری می‌کنند و می‌فروشند.
بامداد می‌گوید: «ما پرچم‌دار سبک نوعی از عرضه محصولات حجاب شدیم آن هم در زمانی که کسی تصور نمی‌کرد چادر در ایران بتواند برای سرمایه گذاری فرصت خوبی را ایجاد کند. برای هر سن و هر نیازی چادر تولید می‌کنیم و همه تولیدات ما هم فروخته می‌شود؛ چون به نیاز و سلیقه مشتری احترام می‌گذاریم.»
رنج بزرگ بازار محصولات حجاب
خیلی‌شنیده‌ایم که بسیاری از جوانان علاقه‌ای به استفاده از لباس‌های باحجاب را ندارند و به اصطلاح بدپوشش شده‌اند اما بامداد نظر متفاوتی در این زمینه دارد و شاهد آن را هم مشتریان محصولات برند خودش عنوان می‌کند که بیشتر از رده سنی ۲۰ تا ۳۰ سال هستند. او می‌گوید: «بارها پیش آمده که محصولی را تولید کرده‌ایم و همچنان متقاضی برای خرید آن داریم ولی فعلا به دلیل کمی سرمایه و نیروی کار نتوانسته ایم نیاز مشتریان جدید را پاسخ بدهیم.»
او دلیل کمبود استقبال جوانان از پوشش‌های موجود در بازار را نبود تنوع و بی‌توجهی به سلیقه مخاطب می‌داند و می‌افزاید: «بانوان زیباپسند هستند و اگر محصولی زیبا ببینند حتما آن را می‌خرند و می‌پوشند. از طرفی تنوعی در بازار پوشاک اسلامی وجود ندارد. تولیدکنندگان محصولات حجاب بیشتر زنان و کمتر ریسک‌پذیر هستند و به همین دلیل هم در این بازار تنوع ایجاد نمی‌شود و جوانان به سمت لباس‌هایی می‌روند که بعضا به آنها پوشش‌های نامناسب گفته می‌شود. اگر مشتری هر جایی می‌رود لباس های پوشیده و عرف جامعه را ببیند که به زیبایی دوخته و طراحی شده و در تعداد زیاد و قیمت مناسب عرضه می‌شود مطمئن باشید آن را می‌خرد و استفاده می‌کند.»
او ادامه می‌دهد: «قیمت مانتو، چادر و ... که در تولیدی‌های حجاب اسلامی‌عرضه می‌شود معمولا گران‌تر از مانتوهایی است که در بیشتر مغازه‌های شهر مشتریانی از همه گروه دارد. این گرانی هم می‌تواند تا حدود زیادی سلیقه و انتخاب مشتریان را تغییر و به سمت وسویی عوض کند. اگر این پوشش‌ها ارزان، در دسترس و جذاب باشد چرا مشتری باید در قبال خریدن یا نخریدن آن موضع بگیرد. بازار را سلیقه مخاطب هدایت می‌کند و نیاز است که تولیدکننده که با یک گروه از طراح، خیاط و ... کار می‌کند این سلیقه را بشناسد و براساس آن عمل کند.»
تولیدکنندگان ایرانی دست تنها هستند
بازار پوشاک اسلامی دست کشورهایی مانند ترکیه، امارات و مالزی است و بیشترین حرف را در این حوزه کشور امارات می‌زند که با شناخت سلیقه و نیاز بازار محصولات خوبی تولید و به کشورهای اسلامی‌عرضه می‌کند. گردش مالی پوشاک اسلامی در این کشورها میلیاردها دلار است و طبعا ارزآوری و سرمایه را وارد این کشورها می‌کند. کشورهای اروپایی هم با شناخت نیاز بانوان مسلمان ساکن این کشورها به این بازار ورود کرده و سرمایه‌های بسیاری را به دست آورده‌اند. وضعیت ایران در این زمینه چگونه است و چه سهمی‌را در کشورهای اسلامی اطراف داریم؟
بامداد پاسخ این سوال را اینطور می‌دهد: «هیچ! به ضرس قاطع می‌گویم که "هیچ" سهم ایران در زمینه پوشاک حجاب و علت آن هم حمایت نشدن از سوی نهادها یا سازمان های مسئول است. در این زمینه برنامه خاصی در کشور ما وجود ندارد و همه سازمان‌ها فقط در روز ملی حجاب و عفاف به ارائه طرح و حرف زدن دراین‌باره اکتفا می‌کنند و زمانی که پای حمایت و برنامه‌ریزی می‌رسد تولیدکنندگان ما کاملا دست تنها می‌شوند.»
او می‌افزاید: «کشور ترکیه که بیشتر بازار پوشاک بانوان را در این بخش اشغال کرده، تولیدکنندگانش از حمایت کامل دولت برخوردارند. دولت به تولیدکنندگانش گفته شما تولید کنید حتی اگر نتوانستید بفروشید ما محصولات را از شما می‌خریم. الان در کشورمان بهترین مکان‌ها و پاساژهای مهم شهرهای بزرگ را به نمایندگی‌های کشور ترکیه اجاره کرده و محصولات‌شان را عرضه می‌کنند. همین حمایت‌ها باعث می‌شود که تولیدکنندگان این کشورها کمر راست کنند و چرخ صنایع‌شان بچرخد»
حرف تلخی هم می‌زند: «محصولات ما در کشورهای اطراف شناخته شده هستند، ولی صادرات نداریم. شهروندان این کشورها می‌آیند به تولیدی ما یا چند برند مطرح دیگر و خریدهای موردی شان را انجام می‌دهند و همان محصول را در کشورشان به چندین برابر قیمت می‌فروشند. عبا را از من ۵۰۰ هزارتومان می‌خرند و در امارات به قیمت ۳ میلیون تومان می‌فروشند. این برای من تولیدکننده درد است که چرا این پول وسرمایه نباید در کشور خودم و به دست نیروی کار من برسد.»
ضرورت تولید پوشاک موردپسند
از برگزاری نمایشگاه‌های محصولات حجاب در کشورهای اطراف هم دل پردردی دارد آنقدر که باعث شود هرگز به برگزاری نمایشگاه در این کشورها تن ندهد: «کشور عراق از ما می‌خواست که در آنجا نمایشگاه برگزار کنیم ولی نه با پرچم ایران. چرا؟ چون می‌گوید کیفیت یک خودروی تولید ایرانی (پراید) که در آنجا عرضه می‌شود، پایین است و شهروندان این کشور هم ایران را با آن خودرو می‌شناسند، حالا نسبت به همه محصولات ایرانی بدبین شده‌اند، بنابراین دولتش می‌گوید اگر با نام ایران محصولات‌تان را عرضه کنید کسی از شما خرید نمی‌کند. من ایرانی چه جوابی باید بدهم؟! ناچارم قید نمایشگاهی که می‌تواند برایم سرمایه و اعتبار بیاورد، بزنم. در دیگر کشورها هم وضعیت بهتری نداریم.»
بامداد می‌گوید: «تولیدکنندگان پوشاک اسلامی دست تنها هستند و از عهده نیاز و سلیقه خریداران بازار که زیبایی و مد روز را می‌شناسند برنمی‌آیند. بهتر است همه چیز را به گردن جوانان نیندازید بازار خالی از پوشاک موردپسند هر ذائقه‌ای است.»
نظر شما